نیکولا مادزیروف

Nikola Madzirov 1973 

« بازمانده »

نیکولا مادزیروف/  سهراب رحیمی
   

از هر حقیقتی که درباره ی اصالت درختان و رودخانه ها و شهرها بود؛ خودم را جدا کردم

نامم خیابانی خواهد شد برای خداحافظی

و قلبم  در عکس های رادیولوژی دیده خواهد شد.

من  خودم را حتی از تو جدا کردم

 ای مادر تمامی آسمان ها و خانه های بی غم!

حالا خون من؛  پناهنده ای ست متعلق به ارواح بی شمار و زخم های باز

خدای من در فسفر کبریت زندگی می کند؛

در خاکستری که فرم درخت را حفظ می کند

وقتی  می خوابم به نقشه ی جهان احتیاجی ندارم

حالا سایه ی گندمزار؛ امیدم را می پوشاند

و کلمات من همانقدر با ارزشند

که یک ساعت دیواری از کار افتاده ی  قدیمی 

از خودم جدایی ساز کردم

تا به پوست تو برسم که بوی عسل و باد می دهد

به نام تو  که معنای تشویش می دهد و آرامم می کند و

دروازه های شهر را در خوابهای من باز می کند

از هوا، ازآب، از آتش خودم را جدا کردم

خاکی که از آن تشکیل شده ام

 خانه ی من است

ترجمه از مقدونی به سوئدی میودراگ استانکوفسکی

ترجمه از سوئدی به فارسی: سهراب رحیمی

****

نیکولا مادزیروف در سال 1973 در مقدونیه متولد شد. او شاعر؛ منتقد و مترجم حرفه ای ست و شعر هایش به اکثر زبانهای مهم دنیا ترجمه شده اند. او سالها درکلاسهای دانشگاههای امریکا و انگلیس در حوزه ی شعر و نقد شعر ؛ به عنوان مدرس؛شرکت 

فعال داشته است

Translation to Persian by Sohrab Rahimi

Nikola Madzirov, f. 1973 i Strumica, Makedonien.

.